sevmek

Günlerden bir gün kendime sımsıkı sarılmış, dışarıdan beklediklerimi bırakmanın huzuru sarmış içimi, neÅŸeliyim kendiliÄŸinden ve mutluyum. Birden aklıma geldi o eski hallerim. Sevincimi, neÅŸemi alıp götüren beklentilerimi gözden geçirdim. Hatırladım… O dışarısı var ya dışarısı her ÅŸeyden o sorumluydu. Umut ediyordum bana ÅŸöyle davransın, böyle kucaklasın, verdiklerimi görsün, benim kadar cömert olsun. Kendimle ilgili umutlarım neydi o zamanlar? O zamanlar…